Omdat sommige MS-klachten bij de ene persoon wel voorkomen en bij de andere weer niet én bovendien ook bij andere aandoeningen kunnen optreden, duurt het soms lang voordat een arts aan MS denkt. Een arts kan de diagnose multiple sclerose dan ook pas stellen na uitsluiting van andere oorzaken. Er bestaat geen specifieke diagnostische test voor MS. De diagnose MS wordt daarom gebaseerd op een combinatie van klinisch onderzoek, beeldvorming en/of laboratorium onderzoek. Gelukkig kan de diagnose MS nu sneller, makkelijker en met meer zekerheid worden vastgesteld dan 10 jaar geleden, dankzij een internationale richtlijn genaamd de McDonald criteria. MRI voor diagnose MS
Voor het stellen van de diagnose MS wordt gebruik gemaakt van MRI1. Met behulp van een krachtig magnetisch veld worden beelden gemaakt van de hersenen van levende personen. Op een MRI-scan zijn de door MS veroorzaakte ontstekingen en littekenweefsel duidelijk zichtbaar.
1 MRI = Magnetic Resonance Imaging
Of anders hersenvocht onderzoeken
Levert MRI niet genoeg informatie op om de diagnose MS te kunnen stellen, dan onderzoekt men vaak ook het hersenvocht. Dit wordt afgenomen door middel van een ruggenprik.
Ingrijpende ziekte, onzeker verloop
MS is een zeer ingrijpende ziekte, niet alleen voor de persoon zelf, maar ook voor de omgeving. Naast de geleidelijke uitval van verschillende lichaamsfuncties brengt de diagnose MS ook veel onzekerheid met zich mee. Dit begint al vroeg in het ziekteproces bij het stellen van de diagnose. Dit is vaak moeilijk omdat de symptomen van MS per persoon erg verschillend zijn. Maar ook als de diagnose eenmaal gesteld is, blijft er veel onzekerheid over het beloop van de ziekte.