Tijdens het wandelen voor The May 50K denkt Pim aan zijn moeder.
Pim Woldringh (47) uit Rotterdam doet dit jaar voor de tweede keer mee aan The May 50K-uitdaging. Pim heeft zelf geen MS, maar zijn moeder had dat wel.
Pim Woldringh (47) uit Rotterdam doet dit jaar voor de tweede keer mee aan The May 50K-uitdaging. Pim heeft zelf geen MS, maar zijn moeder had dat wel.
Helaas is zijn moeder al sinds 1988 er niet meer. Door mee te doen, blijft zijn moeder toch nog een beetje in leven. Dit jaar heeft Pim een hoger doel gesteld. ‘’Ik heb besloten om dit jaar 100 kilometer te gaan lopen in plaats van de gebruikelijke 50 kilometer.’’ Ook zet hij zich in als ambassadeur.
Toen Pim nog maar een jongen was van twaalf jaar, maakte hij al veel mee in zijn gezin. Het huishouden bestond uit zijn broertje en ouders. Zijn moeder was ziek en kreeg de diagnose MS. ‘’Mijn moeder had vaak last van verlammingsverschijnselen. Zo waren er dagen dat ze ineens niet meer kon lopen. Dat vond ik best heftig om te zien’’, vertelt Pim. Daardoor moest hij snel volwassen worden. Gelukkig had hij veel steun aan zijn oma in die tijd. Helaas is zijn moeder na een strijd van vier jaar overleden.
Na het overlijden van zijn moeder, werd er thuis niet meer over haar gesproken. De gebeurtenis heeft tot op de dag van vandaag sporen achtergelaten. Pim stopte zijn gevoelens weg, tot hij via een kennis te horen kreeg over The May 50K.
Pim is zich gaan inlezen over The May 50IK. Meedoen met dit event en ook anderen betrekken bij dit event vindt Pim een mooi gebaar naar zijn moeder. Het is een fijne manier om een steentje bij te dragen en iets doen tegen de ziekte MS. Pim vindt het belangrijk dat er veel geld ingezameld wordt, zodat er goed onderzoek gedaan kan worden.. ‘’Na mijn eerste deelname aan The May 50K, had ik binnen aantal dagen al een smak geld ingezameld. Dankzij familie en mensen uit mijn vriendenkring ben ik op een mooi bedrag gekomen. Uiteindelijk is de teller geëindigd op ruim 800 euro. Daar was ik wel heel trots op’’, vertelt Pim.
Om die 50 kilometer te kunnen halen, heeft Pim veel moeten plannen. Dat was volgens hem wel een lastige taak. Het wandelen zelf ging hem goed af. ‘’Ik ben niet per se een sportief persoon maar ik vind het wel heerlijk om te wandelen. In de coronatijd ben ik samen met een aantal kennissen een wandelgroep gestart. Sindsdien wandelen we elke dinsdag een rondje in de stad. Vaak maken we een wandeling rond de Kralingse Plas. Dat is al zo’n zes kilometer’’, aldus Pim. Al zijn wandelingen houdt hij bij via Strava. Daarnaast post hij ook foto’s van zijn wandeltochten.
Doet u mee?
Dit jaar heeft Pim voor zichzelf een hoger doel gesteld. Zo wil hij zichzelf meer uitdagen. Het lopen met zijn wandelclubje is tijdelijk stilgelegd. Door het slechte weer is het niet fijn om buiten te wandelen. ‘’Het feit dat ik nu meer wil gaan lopen tijdens deze uitdaging, verplicht ik mezelf om toch naar buiten te gaan. Zo ga ik in mei ook een aantal keer wandelend naar mijn werk. Dat zijn ook weer extra kilometers. Ik hoop dat het in mei wel lekkerder weer is, anders wordt het toch wel lastig’’, grapt Pim.
Tijdens het wandelen denkt Pim veel aan zijn moeder. ‘’Ik weet ook zeker dat ze trots op me is. Ik vind dit zo mooi om te doen en eigenlijk is het de beste uitlaatklep. Het is de juiste weg om mijn gevoel te uiten. Daarnaast wordt er op deze manier toch wat gedaan aan de ziekte MS. Ik vind het fijn dat ik zo toch wat terug kan doen’’, vertelt Pim.