Omdat standaard revalidatiebehandelingen vaak niet of minder geschikt zijn voor mensen met progressieve MS, vond onderzoeker en fysiotherapeut Lousin Moumdjian het de hoogste tijd voor een nieuwe aanpak. Centrale vraag daarbij: Kan muziek het uithoudingsvermogen van mensen met progressieve MS verbeteren?
Naast medicatie zijn er verschillende revalidatiebehandelingen beschikbaar die de symptomen van MS, zoals vermoeide spieren, kunnen verminderen. Behandelaars noemen dit ‘motorische vermoeidheid’. Ook kunnen mensen met progressieve MS last hebben van hun denkvermogen, zogenaamde cognitieve klachten. De huidige standaard revalidatiebehandelingen gericht op motorische vermoeidheid zijn helaas lastig te volgen voor mensen met cognitieve klachten.
Dat revalidatiebehandelingen bij MS niet voor iedereen met MS geschikt zijn, maakte Lousin mee in haar persoonlijke kring. “Eén van mijn beste vrienden werd gediagnosticeerd met MS”, vertelt Lousin. “Ik was toen net begonnen met mijn Master en besloot mijn scriptie te wijden aan revalidatiebehandelingen bij MS, maar stuitte al gauw op verschillende barrières, vooral met betrekking op revalidatiebehandelingen bij mensen met progressieve MS. Toen wist ik, hier moet ik iets mee doen.”
Het voorspellende brein
En zo geschiedde. Lousin is een van de MS-onderzoekers van de onderzoeksgroep van professor Peter Feys van de Universiteit Hasselt, waar ze zich bezighoudt met de interactie tussen beweging en geluid als mogelijk aanknopingspunt voor een nieuwe revalidatiebehandeling bij mensen met progressieve MS.
Om het onderzoek van Lousin te begrijpen, is het belangrijk te weten welke informatie onze hersenen moeten verwerken om überhaupt te kunnen bewegen. Er zijn twee informatiestromen die constant met elkaar samenwerken:
De voorspelling die je hersenen maakt over de omgeving wordt continu aangepast met de nieuwe informatie die via je zintuigen binnenkomt. De koppeling tussen informatie vanuit de zintuigen en de voorspelling die je hersenen maakt, is goed uit te leggen aan de hand van het traplopen voorbeeld. Als de voorspelling die je hersenen maakt goed is, kun je zonder te kijken de trap op- en aflopen. Echter, soms denk je dat er nog een traptrede komt, maar sta je eigenlijk al op de grond. Als dit gebeurt, wordt de voorspelling die je hersenen heeft gemaakt (“Er is nog een traptrede”) razendsnel aangepast met de binnengekomen informatie vanuit je zintuigen (“Ik sta met mijn voet al op de grond”).
Er is nog veel onbekend over hoe de verschillende processen die betrokken zijn bij de interactie tussen geluid en beweging zijn aangedaan bij mensen met MS. Mogelijk kan dit problemen opleveren bij het volgen van standaard revalidatiebehandelingen.
Meebewegen op muziek
“Dat moet beter kunnen”, dacht Lousin. Zij onderzoekt een mogelijkheid om de interactie tussen de twee informatiestromen makkelijker te maken, namelijk met muziek. De gedachte erachter is simpel: door je bewegingen te synchroniseren met muziek wordt de samenwerking tussen de verschillende informatiestromen makkelijker gemaakt, omdat je alleen nog maar op informatie van je zintuigen hoeft te focussen. Een voorbeeld hiervan is het meetikken op de maat van de muziek. Dit is te zien in het filmpje hieronder.
Hier zien we een deelnemer aan het onderzoek van Lousin. De opdracht is om mee te tikken op de maat van de metronoom. Aan het begin heeft hij wat meer moeite met de beweging, maar het gaat steeds gemakkelijker naarmate de deelnemer zijn bewegingen synchroniseert met de maat van de metronoom.
“Met ons onderzoek proberen we fundamentele vragen over progressieve MS te beantwoorden”, aldus Lousin. “Als eerste, hoe verstoort MS de interactie tussen de informatie die binnenkomt vanuit je zintuigen en de voorspelling die je hersenen maakt? Daarnaast kijken we of en hoe we muziek kunnen gebruiken om dit proces te verbeteren. Deze kennis kan ons vervolgens helpen te begrijpen wat de belangrijkste “ingrediënten” zijn van een succesvolle revalidatiebehandeling bij MS.”
De toekomst
Lousin heeft grote ambities voor de toekomst. “Dankzij Stichting MS Research kon ik na mijn promotietraject mijn onderzoek voortzetten, iets waar ik de donateurs zeer dankbaar voor ben. Het creëren van nieuwe dingen en het oplossen van complexe problemen is een van mijn grootste drijfveren en maakt dat ik elke dag met plezier naar mijn werk ga. Later zou ik graag mijn eigen onderzoeksgroep willen leiden, met een volledige focus op het ontwikkelen van effectieve revalidatiebehandelingen voor álle mensen met MS.”
Lees hier meer over het onderzoek van Lousin.
