“Bij MS komen oogbewegingsstoornissen veel voor. Wij onderzoeken deze stoornissen met de videotechniek oculografie. Hierbij volgt men met de ogen een stip op een beeldscherm. Wij hopen met deze techniek de ziekte beter te begrijpen en in de toekomst de progressie van MS te kunnen monitoren en voorspellen.”
Drs. Jenny Nij Bijvank
Om te kunnen begrijpen hoe de ziekte multiple sclerose (MS) verloopt hebben we meetmethodes nodig die gemakkelijk, weinig belastend en betrouwbaar zijn. Het meten van oogbewegingen is mogelijk een geschikte manier om het beloop van MS te monitoren. Er zijn namelijk veel hersengebieden betrokken bij de aansturing van het bewegen van de ogen. Daarnaast komen stoornissen met oogbewegingen veel voor bij mensen met MS. Vaak zijn deze stoornissen zo subtiel dat de patiënt hier zelf niets van merkt, maar deze kleine afwijkingen zijn wel goed te meten. We weten dat veranderingen in het hersennetwerk een grote rol spelen bij de progressie van MS, met name op het gebied van cognitie, ons denkvermogen. Het meten van deze netwerken is echter lastig in de dagelijkse praktijk. Het onderzoek van oogbewegingen is heel precies en patiëntvriendelijk. Wij willen dan ook onderzoeken of metingen van oogbewegingen gerelateerd zijn aan zowel afwijkingen zoals we die zien op hersenscans zoals MEG en functionele MRI als aan cognitieve functie.
We gebruiken data van het Amsterdamse MS-patiënten cohort. Deze onderzoeksgroep is uniek omdat van ongeveer 200 mensen met MS en 60 gezonde mensen gegevens beschikbaar zijn van functionele MRI en MEG, oogbeweging-onderzoeken en neuropsychologische testen. Wij gaan op zoek naar de onderlinge verbanden tussen deze gegevens.
Wij zagen verschillende sterke verbanden tussen oogbewegingsparameters en de connecties van oogbewegingsnetwerk in het brein van MS-patiënten. Verder inzoomen naar deelgebieden van dit netwerk resulteerde in sterkere verbanden met oogbewegingen. De oogbewegingsparameters relateerden zowel aan scores verschillende domeinen van het neuropsychologisch onderzoek als aan ziektekenmerken van MS-patiënten.
Een adequate en patiëntvriendelijke methode om de interacties tussen hersengebieden te meten kan ons helpen om beter (de progressie van) de ziekte MS te monitoren en voorspellen.
